«Εκπαιδεύοντας» τον Εγκέφαλό μας για τον Σύγχρονο «Αγώνα Δρόμου»

Η περίοδος του Κορωνοϊού (Covid-19), μας έφερε αντιμέτωπους με μία νέα μορφή πραγματικότητας, η οποία μας έβαλε όλους σε μία πρωτόγνωρη, συνθήκη που απαίτησε τόσο συναισθηματική ρύθμιση όσο και αντοχή, αντίστοιχη με την φυσική αντοχή που αναμένεται να δούμε σε έναν αθλητή του στίβου. 

Μπορεί η συγκεκριμένη περίοδος να έχει μείνει πίσω μας, οι συνέπειές όμως που είχε στη συναισθηματική και την επαγγελματική ζωή όλων μας, συνεχίζει και μας αφήνει μία πικρή γεύση στο στόμα. Η περίοδος μετά-κορωνοϊού, συνεχίζει να είναι μία περίοδος που χαρακτηρίζεται από ανασφάλεια και αβεβαιότητα για όλους μας, ανεξαρτήτου φύλου, φυλής, ηλικίας και κοινωνικής τάξης. 

Οι καθημερινές προκλήσεις που αντιμετωπίζει ο καθένας μας σε μία τέτοια «αβέβαιη» καθημερινότητα ίσως αντιστοιχούν περισσότερο στην ανθεκτικότητα που χρειάζεται ένας αθλητής μαραθωνίου και όχι ένας αθλητής μίας απλής κούρσας του στίβου. 

Τι κοινό φαίνεται όμως να έχει ένας αγώνας δρόμου με την τωρινή συνθήκη που διανύει η ανθρωπότητα; 

Οι περισσότεροι από εμάς φιλοδοξούμε για μία καλή φυσική κατάσταση, μαθαίνοντας πολεμικές τέχνες, με συνδρομές στο γυμναστήριο, γιόγκα και άλλους τρόπους φυσικής άσκησης. Επενδύουμε τον ελεύθερο μας χρόνο, τα χρήματα και την ενέργειά μας στην οικοδόμηση του σώματός μας και της φυσικής μας ανθεκτικότητάς για να είμαστε σε θέση να επιτύχουμε τους προσωπικούς μας στόχους. 

Τα οφέλη της φυσικής άσκησης εντοπίζονται τόσο σε σωματικό όσο και συναισθηματικό επίπεδο. Συγκεκριμένα, τις τελευταίες δεκαετίες επιστήμονες έχουν συσχετίσει σημαντικά τη φυσική άσκηση με τη συναισθηματική ευημερία. Ωστόσο, συχνά φαίνεται να παραμελούμε την ανάπτυξη της συναισθηματικής ανθεκτικότητας έναντι της σωματικής. 

Η σωματική αντοχή που «χτίζουμε» σε ένα άθλημα με την τακτική προπόνηση δεν διαφέρει σε πολλά σημεία από τη συναισθηματική ανθεκτικότητα που «χτίζουμε» για να μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε σε δύσκολες απαιτήσεις και συναισθηματικές καταστάσεις της καθημερινής μας ζωής. Με απλά λόγια, η συναισθηματική ανθεκτικότητα μπορεί να χαρακτηριστεί από τα παρακάτω: 

• Αίσθηση ελέγχου και αισιοδοξίας
• Ικανότητα αντιμετώπισης της αλλαγής και το άγνωστο
• Αποφασιστικότητα και ανθεκτικότητα απέναντι σε αποτυχίες
• Αποτελεσματική διαχείριση της ενέργειάς μας, με αποτέλεσμα την αποφυγή της αίσθησης εξάντλησης και υπερφόρτωσης

Η συναισθηματική ανθεκτικότητα όμως αποτελεί κάτι παραπάνω από μία λίστα δεξιοτήτων και χαρακτηριστικών. Η συναισθηματική ανθεκτικότητα μοιάζει περισσότερο με τρόπο ζωής, ίσως και με νοοτροπία που δύναται (σχεδόν) όλοι να αποκτήσουμε  και, λέμε σχεδόν γιατί ορισμένοι άνθρωποι αδυνατούν να ρυθμίσουν και να ελέγξουν όλες ή και κάποιες από τις συναισθηματικές τους αντιδράσεις, λόγω θεμελιωδών δυσλειτουργιών, όπως για παράδειγμα κάποια νευρολογική βλάβη. 

Πρόκειται για μια δεξιότητα που μας εγγυάται τη μακροπρόθεσμη ευημερία μας. Μπορεί να μας στηρίξει να ξεπεράσουμε πολλά εμπόδια στη διαδρομή μας καθώς και να βαδίσουμε ακόμη και στο άγνωστο σε πολλές καταστάσεις της ζωής μας. 

Για να φτάσουμε σε αυτό το στάδιο της ζωής μας σώοι και αβλαβείς σημαίνει πως ως έναν βαθμό έχουμε ήδη αναπτύξει συναισθηματική ανθεκτικότητα και το μόνο που μένει πλέον είναι να την εξελίξουμε!

Μείνετε συντονισμένοι στο «Καλοτάξιδο» για περισσότερα αναφορικά με τη συναισθηματική ανθεκτικότητα. Στα αμέσως επόμενα άρθρα, θα σας δοθούν tips, συμβουλές και σχετική βιβλιογραφία για το πως μπορεί να γίνει κομμάτι της καθημερινότητάς μας. 

Ένα σφηνάκι πνευματικής καφεϊνής, για παραπάνω έμπνευση: «Ήμουν στο σκοτάδι, μα έκανα 3 βήματα και βρέθηκα στον Παράδεισο. Το πρώτο βήμα ήταν μία καλή σκέψη, το δεύτερο ένας καλός λόγος και το τρίτο μία καλή πράξη.», -Φρίντριχ Νίτσε