Φοβάμαι τις συγκρούσεις!
Να «δικάζεις» χωρίς να έχεις φροντίσει να ακούσεις με την καρδιά σου τις ανάγκες σου άνθρωπε; Στάλα ισορροπίας δεν έχει αυτό.
Γεμίζεις με θυμό που θα μετατραπεί σε απογοήτευση, οργή και στην πορεία τη σκυτάλη θα πάρει η ματαίωση. Και καλά να μείνεις εκεί, σε αυτό το στάδιο. Έχεις σκεφτεί τι θα συμβεί εάν πέσεις σε καθήλωση; Τριπλή δουλειά θέλει μετά. Παραπανίσιο κόπο για να βρεις βηματισμό για το παρακάτω σου.
Έχεις αναλογιστεί ότι μπορείς να προστατέψεις τον εαυτό σου και να προλάβεις τον πόνο ή τη λύπη;
Για αρχή, σκέψου τις πραγματικές σου ανάγκες.
Πως και τις στριμώχνεις;
-Μήπως σου το μάθανε και το συντηρείς μέχρι και σήμερα;
-Μήπως με το να δείχνεις ανεκτικότητα ακόμη και σε παράλογες συμπεριφορές, πιστεύεις πως θα κερδίσεις την αγάπη, το σεβασμό και τη φιλία ανθρώπων;
-Μήπως έχεις παγιδευτεί στη σκιά του «καλού παιδιού» που όλοι αγαπούν; Αλήθεια, τα αγαπούν τα «καλά παιδιά»; Eάν ναι, πόσες στιγμές αληθινής ευτυχίας είναι ικανά να βιώσουν εκείνα ικανοποιώντας τα χατίρια των άλλων;
-Μήπως, από την άλλη αποφεύγεις συγκρούσεις και δεν εκφράζεις την αυθεντικότητα σου πιστεύοντας ότι θα αποφύγεις την απόρριψη στη ζωή σου;
-Μήπως, αναπτύσσεις δράσεις ή συναναστρέφεσαι με ανθρώπους που συμβάλλουν στη μείωση της αυτοεκτίμησης σου;
Ώρα να ρίξουμε άγκυρα, να πιάσουμε λιμάνι.
Να ιχνηλατήσουμε τη σύγκρουση εαυτού που σεργιανίζει χεράκι, χεράκι με την αποφυγή σύγκρουσης με τους άλλους, σημαντικούς και μη.
Βρίσκεσαι σε σύγκρουση με τον εαυτό σου και με τους άλλους, όταν:
-H εσωτερική σου φωνή, σου φωνάζει κάτι άλλο από αυτό που τελικά ξεστομίζεις.
-Αφήνεις στη μέση μάχες, για να υποταχθείς στο τέλος με την πλευρά την πιο «ισχυρή».
-Γλιστρούν τα «όχι» σου χάμω και ποδοπατιούνται στα «ναι» των άλλων.
-Ξεπηδούν μέσα σου ο φόβος και η αγωνία μη και συγκρουστείς, μη και διαφωνήσεις, μη και σε απορρίψουν, μη και πληγωθείς.
-Δεν βρίσκεις λιμάνι ασφαλές για να ακούσεις τα «θέλω» σου παρά μονάχα στέκεσαι για να «δικάσεις» τους άλλους που δεν σε καταλαβαίνουν, που επιδεικτικά σε αγνοούν, που δεν εκτιμούν όλα όσα κάνεις, που εσύ ποτέ δεν θα έκανες σε αυτούς και άλλα πολλά ακόμη...
Είναι αδυναμία. Το καταλαβαίνεις έτσι, δεν είναι;
Όχι, αυτό δεν σε κάνει αδύναμο ως άνθρωπο, αυτό είναι κάτι άλλο. Πρόσεχε τις λέξεις μου...είναι αδυναμία.
Τι δεν έχεις πεισθεί ακόμη;
Μπορείς να λες στον εαυτό σου ότι δεν σου αρέσουν οι συγκρούσεις κ.λπ., μα αν το σκεφτείς διπλά, οι συγκρούσεις είναι μέρος της ζωής σου και το κάνεις ήδη. Συγκρούεσαι με τον εαυτό σου! Άρα, πως και θαρρείς ότι τις αποφεύγεις;
Ακόμη, αποφεύγεις να συγκρουστείς με τους άλλους, πνίγοντας μέσα σου αλήθειες, σκέψεις, συναισθήματα που αργά ή γρήγορα θα σε κατασπαράξουν και θα αναδυθεί η δυσοσμία στη σχέση που βιώνεις (συντροφική, διαπροσωπική, επαγγελματική κ.λπ.)
Κλικ: Ένα ακόμη βίωμα για τα συρτάρια της ψυχής σου. Φύλαξε το και άσε το να σε διδάξει.
Να σου ξεκαθαρίσω πως είναι εντάξει οι συγκρούσεις και οι αντιπαραθέσεις. Είναι εντάξει και η ένταση ή η κλιμάκωση που μπορεί να τις συνοδεύσουν. Είναι υγιές να προσπαθούν δυο άνθρωποι να υπερασπιστούν τις αξίες, τις θέσεις τους, τις απόψεις και να διαφωνούν προκειμένου να «ακουστούν».
Πίσω από τις συγκρούσεις αναδύονται και καλά. Ο Τσάρλιν Τσάπλιν, ανέφερε πως «...ακόμη και τα άστρα συγκρούονται και όταν αυτό συμβαίνει, νέοι κόσμοι γεννιούνται».
📢Παύει να είναι εντάξει και υγιές εάν αυτό συμβαίνει πολύ συχνά, σε έντονους τόνους, με συνοδεία επίκρισης, καταπίεση της προσωπικής έκφρασης και απώλεια κοινού οράματος.
Υπάρχει ελπίδα. Δες το φως και άσε τη λάμψη του να σε ζεστάνει.
- Οι συγκρούσεις είναι αναπόσπαστο μέρος της ζωής μας. Τι χρειάζεται; Ευελιξία, ευελιξία, ευελιξία και αποδοχή εαυτού για την καλύτερη δυνατή διαχείριση.
- Άλλαξε τη στάση σου προς τη φορά του ανέμου και προσάρμοσε τα πανιά σου. Έχεις ήδη εμπειρία στις συγκρούσεις (συγκρούεσαι με εσένα να σου θυμίσω). Απέκτησε πιο υγιής συνήθειες και μίλησε τα ανείπωτα. Άφησε τη μάσκα του ψευδή εαυτού και θα απελευθερωθείς.
- Είναι εντάξει να κλείνεις πόρτες και να ανοίγεις νέες. Επιτρέπεται, να αναπροσαρμόζεις τα όρια σου. Είναι εντάξει να φεύγεις από πλαίσια και σχήματα που σε στενεύουν. Φανερώνει δύναμη και θέλει θάρρος να το κάνεις. Εύγε! Να το τολμάς!
Tip: Να προσέχεις μόνο άνθρωπε να κλείνεις τις σωστές πόρτες, για το σωστό λόγο, στο σωστό άνθρωπο, τη σωστή χρονική στιγμή. Έτσι, θα έχεις καταφέρει και κάτι ακόμη: Να κλείνεις κύκλους στη ζωή σου με αγάπη και να ανοίγεις νέους με αγάπη και αισιόδοξη αύρα.
Βρίσκεσαι εδώ για να ζεις το ολόκληρο και όχι το μισό!
Έννοια σου και είναι εκπαιδεύσιμα τα παραπάνω. Επικοινώνησε μαζί μου, εφόσον σε γοητεύει η ιδέα και θα μοιραστώ ακόμη περισσότερα.
Από το Καλοτάξιδο, καλή συνέχεια με νόημα και ανάσες ψυχής. Πολλές ανάσες ψυχής!