Βαγγέλης Σπανός, ο επαγγελματικός μου μπαμπάς!
Στον επαγγελματικό μου «μπαμπά», τον Βαγγέλη Σπανό, ιδρυτή του Ομίλου Υγείας Βιοϊατρική.
Δεν ήταν μόνο διευθυντής μου και ιδρυτής του ομίλου για τον οποίο εργάστηκα, υπήρξε πολλά περισσότερα.
Μου εμπιστεύτηκε μια από τις διευθύνσεις του ομίλου του και πολύ πριν δώσουμε τα χέρια και ξεκινήσει η συνεργασία μας, μου είχε πει «θα είναι δύσκολα, θα σου δώσουμε όμως σωσίβιο». Η αλήθεια είναι ότι μου δώσανε πολλά περισσότερα, ο ίδιος, η οικογένεια του και οι στενοί του συνεργάτες.
Είχα πολλούς διευθυντές στη ζωή μου, ήταν όμως ο μόνος άμεσα διαθέσιμος και εύκολα προσβάσιμος. Ζητούσα να τον δω στις 11:00 π.μ. και στις 11:15 π.μ. την ίδια ημέρα, βρισκόμουν στο γραφείο του. Οι προηγούμενοι διευθυντές μου, με λιγότερες ευθύνες και καθήκοντα, σε μικρότερους ομίλους, ήταν διαθέσιμοι 2-3 ημέρες μετά και πολλές φορές, αφού η «μπόρα» είχε κοπάσει.
Ήταν πάντα εκεί για να απαντήσει, να δώσει κατεύθυνση, να εμπνεύσει με το παράδειγμα του, να ζητήσει συγνώμη αν είχε ευθύνη κάπου και να στηρίξει πρώτα ως άνθρωπος και μετά ως επιχειρηματίας. Όταν του ανακοίνωσα πως φεύγω από τον όμιλο, όχι για να δουλέψω κάπου άλλου αλλά για να κάνω την δική μου δουλειά ξεκίνησε να μου δίνει άλλου τύπου πια συμβουλές. Λειτούργησε ως μέντορας!
Όταν λίγους μήνες μετά την έξοδο μου από την Βιοϊατρική, ζήτησα να τον δω για να με συμβουλέψει, ήταν πάλι εκεί! Διαθέσιμος, καλόκαρδος και ανοιχτός! Τον κάλεσα Δευτέρα και την Τετάρτη, ήμουν στο γραφείο του και καθόμουν όχι απέναντι του, αλλά δίπλα του. Τόσο με στήριξε!!! Του είμαι παντοτινά ευγνώμων και νιώθω περήφανη που δούλεψα κοντά του!
Τον ακούω συχνά να μου λέει «να παλεύεις για αυτό που θες να σου συμβεί μέρα, νύχτα. Στην αρχή θα είναι δύσκολα. Λίγοι θα είναι μαζί σου, αρκούν όμως. Να μην φοβάσαι. Να είσαι πιστή και να μην ψάχνεις την επιτυχία. Την ευτυχία να κοιτάς και να σκέφτεσαι για το καλό των άλλων, έτσι θα έρθει και το δικό σου. Να κάνεις σχέδια με βάση και στρατηγική, όχι επιπόλαια και βιαστικά. Να ακούς τον άντρα σου, όπως εγώ την Μάχη και να φροντίζεις το σπίτι και την οικογένεια...» και πόσα ακόμη!
Είναι η πρώτη φορά που κάνω μια τέτοιου είδους ανάρτηση, παρά τις όποιες άλλες απώλειες είχα στη ζωή μου, και αυτό γιατί κάποιοι ίσως δεν τον γνωρίσανε ως άνθρωπο παρά μονάχα ως επιχειρηματία.
Αξίζει να μάθει και να διαβάσει κάποιος την ιστορία του, για να πάρει δύναμη και να πιστέψει ακόμη πιο πολύ στον εαυτό του.
Καλή δύναμη και κουράγιο στην οικογένεια του! Η απώλεια μεγάλη!
Αντίο,